La División de Física Teórica y de Partícules (DFTP) de la Real Sociedá Española de Física (RSEF) decidió conceder el Premiu a la Meyor Tesis Doctoral de 2021 de les universidaes españoles, na so Modalidá Física Esperimental, a Carlos Francisco Erice Cid pol trabayu doctoral tituláu Study of beyond the Standard Model processes in leptonic final states with the CMS detector at the Run II of the LHC presentáu na Universidá d'Uviéu y empobináu polos profesores F. Javier Cueves Maestru y Santiago Folgueras Gómez. 

Este ye'l segundu añu consecutivu nel qu'un investigador del grupu d'investigación integráu nel ICTEA y miembru del Departamentu de Física consigue esti galardón. Na anterior edición el premiu otorgar a la tesis de doctoráu de Sergio Sánchez Cruz, dirixida pol catedráticu F. Javier Cueves Maestru.

El Modelu Estándar (ME) de la Física de Partícules describe les partícules elementales conocíes, trés de les interacciones fundamentales que los afecten (fuerte, débil y electromagnética), y el mecanismu de Higgs que-yos apurre masa. Les sos predicciones atopar ente les acotaes de mayor precisión esperimental hasta la fecha, pero distintes observaciones independientes apunten a la necesidá de pieces adicionales qu'espandan el modelu estándar pa poder esplicar la realidá a les sos escales más fundamentales: lo que se denomina Nueva Física, o Física más allá del modelo estándar. 

Na so tesis, Carlos Erice utiliza datos que l'esperimentu CMS tomó mientres los choques del LHC (CERN) nel periodu 2016-2018 pa realizar midíes de precisión de procesos del modelo estándar, según pa la busca de la materia escuro nel contestu de les teoríes supersimétricas. Ye sabíu que la materia escuro ye ente 4 y 5 vegaes más abondosa que la materia ordinario nel universu, y que la so composición ye desconocida pos nun contien nenguna de les partícules identificaes del modelo estándar.

Por cuenta de l'alta precisión cola que l'esperimentu CMS ye capaz de midir les propiedaes de los leptones (unu tipu de partícula fundamental qu'inclúi a los electrones y a los muones), según la relativa rareza de los mesmos nel LHC, la tesis centrar n'estudiar estaos finales con múltiples leptones. Un primer conxuntu de resultancies corresponder con midíes de precisión de les propiedaes del modelo estándar, concretamente rellacionaes col sector responsable de la interacción electrodébil, nos qu'intervienen los bosones masivos W y Z. Un estudiu en fondura de les propiedaes del procesu nel que dambos se producen simultáneamente (WZ) en choques d'alta enerxía (13 TeV), apurre les midíes más precises hasta la fecha del mesmu y produz xuna confirmación indirecta del mecanismu de Higgs al traviés de la primer observación de bosones polarizados longitudinalmente en producción acomuñada. Estos mecanismos de producción son tamién esquizaos per primer vegada a una menor enerxía de choque (5 TeV) resultando na observación de producción de pares WW. Finalmente, la tesis inclúi xuna busca de nueva física en términos de supersimetría, xuna posible esplicación a les observaciones de la llamada materia escuro. Magar nun se repararon traces reseñables de la presencia de partícules supersimétricas, les resultancies apurren dalgunos de les llendes más estrictes hasta la fecha na masa de los compañeros supersimétricos de los leptones y los bosones W y Z.

Ente les razones remanaes pol xuráu na so acta de concesión señálase que "el trabayu doctoral recoyíu na tesis ye bien completu y detalláu (...) La tesis demuestra la valía del nuevu doctor y l'excelencia del trabayu realizáu, que formó parte de 9 publicaciones y foi presentáu por él mesmu en más d'una decena de conferencies internacionales y nacionales. En resume, Carlos Erice Cid realizó un trabayu doctoral de gran calidá, minuciosu y útil"