template-browser-not-supported

Noticias

L'Arquivu Históricu de la Universidá incorpora espedientes colexales dende'l sieglu XVII al XX

El fondu documental ye una donación de la familia de Luis Arias Romero ya inclúi 46 pieces d'especial valor qu'amuesen, ente otros testimonios, probar de llimpieza de sangre d'alumnos del Colexu San Gregorio

L'Arquivu Históricu de la Universidá d'Uviéu va incorporar a los sos fondos 46 nueves pieces de singular valor donaes a la institución académica asturiana pola familia de Luis Arias Romero, exalumno de la Universidá y actual embaxador español en Corea del Sur. El rector, Vicente Gotor, foi l'encargáu de presentar esta mañana los nuevos fondos documentales, acompañáu por Luis Arias Romero.

"Pa mi ye honor y un prestu que  estos documentos vuelvan al llugar d'onde nunca tuvieron de salir y creo qu'ésta fuera la voluntá del mio padre", señaló'l diplomáticu asturianu, fíu de Rafael Arias García-Braga, que mientres tres décades foi profesor de la Facultá de Derechu. "Esta Universidá ye un puntu de referencia na mio vida y creo qu'estos documentos tienen una importancia crucial pal so discu duru", aportunó.

El rector estimó a la familia Aries la so donación "porque se trata d'unos documentos de valor excepción que van arriquecer el nuesu arquivu y que dan testimoniu sobre lo que foi'l xerme de la nuesa Universidá."

Los 46 documentos recibíos son nel so mayor parte espedientes del Colexu de San Gregorio, entendíos ente los años 1640 y 1922. Catorce pertenecen al sieglu XVII y ventiocho al XVIII. La colección recueye, ente otres singularidaes, pruebes de llimpieza de sangre que, según esplicó'l director de la Biblioteca de la Universidá d'Uviéu, Ramón Rodríguez, realizábense acreditar que quien aportaben a un cargu públicu o a les aules yeren cristianos vieyos.

Los espedientes colexales adquieren una especial relevancia, cuidao que la Universidá perdió tolos sos fondos similares na quema qu'afaró les sos dependencies mientres la Revolución del 34. Los documentos fueron topaos va años nuna casa particular del occidente asturianu y formaron parte nel so día de los bienes que l'obispu Valdés Salas mandó nel so testamentu a la Casa d'Alba.