Investigadores del Departamentu de Xeoloxía de la Universidá d'Uviéu completaron el primera gran analís de les principales morfoloxíes reparaes nos cantiles costeros del Norte d'España, n'Asturies y Cantabria. El so trabayu refundia, ente otres conclusiones, que los dos campos de bufones d'Asturies, Pría y Arenuces, suponen la mayor concentración d'esti tipu de morfoloxíes xeolóxiques n'Europa y, probablemente, nel mundu. L'estudiu, nel que participaron tamién investigadores de les universidaes de Cantabria y Cádiz, foi publicáu na revista Estuarine, Coastal and Shelf Science, de máximu impactu na so área de la conocencia.

 

El autores de la investigación sorrayen que l'oxetivu d'esti estudiu yera establecer una hipótesis sobro l'orixe y evolución de la mariña predresa d'Asturies y Cantabria, según presentar un inventariu detalláu, caracterizar cuantitativa y cualitativamente morfoloxíes singulares y poner en valor el patrimoniu xeolóxicu d'esta mariña protexida. El investigadores realizaron un inventariu refechu de toles formes y procesos xeolóxicos que concluyó cola identificación d'hasta 19 morfoloxíes destacables. 

 

"Lo primero que comprobemos ye que los dos campos de bufones d'Asturies --Pría y Arenuces-- son la mayor concentración d'esti tipu de morfoloxíes n'Europa y, de xuru, del mundu, al nun haber xuna referencia similar nos trabayos científicos", destaca Germán Flor Blanco, profesor ya investigador del Departamentu de Xeoloxía de la Universidá d'Uviéu. "Otra morfoloxía destacable ye l'estuariu internu de Marimuerto (Cobijeru), tamién únicu y ensin referencia similar a nivel mundial, según la identificación de Gulpiyuri y Cobijeru como les sableres con una mayor distancia a la mar, yá que superen los 80 metros", añede. La investigación conclúi igualmente que Mariña Quebrada, en Cantabria, supon un puntu d'interés mundial, cuidao que, n'apenes pocos kilómetros, puede vese la evolución de mariña caliar en toles sos fases, similar a la mariña de Llanes. 

 

"Ye importante señalar que dellos xacimientos descritos nel nuesu trabayu tán incluyíos nel Inventariu Español de Llugares d'Interés Xeolóxicu (IELIG). Xuna parte de los sectores costeros tán incluyíos nel Proyectu Global Geosites, tienen alta importancia turística y la so conocencia ye bien superficial, a pesar de tener figures de protección", afirma l'investigador de la universidá asturiana. Flor Blanco recuerda amás que, apocayá, "gran parte de la mariña estudiada quier incluyise dientro d'una Rede Cantábrica de Geodiversidad impulsada pola Real Academia de Ciencies Esactes, Físiques y Naturales d'España, na que tamos arreyaos dellos firmantes d'esti artículu. Amás, estes zones pretenden incorporase al inventariu de puntos d'interés mundial de la UNESCO", añede.

 

L'estudiu ye frutu de la collaboración d'investigadores de trés universidaes y xuna empresa. Participaron nél el profesores de la Universidá d'Uviéu Germán Flor Blanco, María José Domínguez Cuesta, Sergio Llana y el profesor xubiláu Germán Flor Rodríguez; amás de Viola Bruschi, de la Universidá de Cantabria; Francisco Javier Gracia, de la Universidá de Cádiz, y Lluna Adrados, divulgadora de la empresa de geoturismo Geolag.

 

El trabayu, pioneru na mariña asturiana, según los sos autores, foi publicáu en Estuarine Coastal and Shelf Science, xuna de les meyores revistes del mundu na so especialidá. L'estudiu inscríbese amás nel proyectu venceyáu al grupu d'investigación internacional UNESCO PICG Group 639.  Sía Level Changes from minutes to millenia y al GEOCANTABRICA.