Les mancadures en deportistes d'élite son un fenómenu complexu nel qu'intervienen múltiples factores, ente ellos la xenética. Un estudiu realizáu por investigadores de les universidaes d'Uviéu y Francisco de Vitoria esaminó la relación ente los xenes rellacionaos col rendimientu muscular y el riesgu de mancadures n'atletes de resistencia d'élite. El trabayu, publicáu na revista International Journal of Sports Medicine, revela que xuna variante del xen AMPD1 puede favorecer el rendimientu muscular y, de la mesma, protexer de mancadures a deportistes d'altu rendimientu.

 

El investigadores David Banielles y Jorge Gutiérrez Hellín, de la Universidá Francisco de Vitoria de Madrid, y Antonio Maestru, de la Universidá d'Uviéu, llegaron a esta conclusión en realizando un estudiu nun centenar de deportistes d'élite de resistencia: 50 homes y 50 muyeres, de los que recoyeron datos d'entrenamientu, competición y mancadures mientres xuna temporada completa y analizaron amás los polimorfismos nos xenes AMPD1, ACE, ACTN3, CKM y MLCK. Daqué más de la metá de los deportistes, en concretu 55 d'ellos, declararon sufrir, siquier, xuna mancadura mientres la temporada. La incidencia global de mancadures foi de 1,23 por 1000 hores d'entrenamientu. 

 

El autores del trabayu recuerden qu'esisten dellos xenes que se rellacionaron n'investigaciones precedentes col rendimientu muscular y les mancadures deportives. "El nuesu estudiu amuesa por primer la relación del xen AMPD1 coles mancadures deportives de los atletes de resistencia y revela qu'un correctu metabolismu enerxéticu protexe de les mancadures musculares d'esta cohorte de deportistes", destaca David Banielles, investigador de la Facultá de Ciencies de la Salú de la Universidá Francisco de Vitoria. "Estes resultancies son pervalibles por que futuros estudios demuestren xuna causa del rendimientu muscular que podría conducir a una mayor conocencia de les mancadures deportives", añede.

 

El trabayu apurrió, amás, otru datu relevante rellacionáu cola relación ente xenética y victories en competiciones d'élite. "Los atletes con una puntuación xenética favorable pal rendimientu muscular llograron un porcentaxe mayor de victories que quien tienen xuna puntuación xenética desfavorable pa un conxuntu de xenes", comenta l'investigador Antonio Maestru, de la Facultá de Medicina de la Universidá d'Uviéu. "La nuesa investigación plantega la necesidá d'incluyir aspeutos epigenéticos y ambientales nel analís de los factores acomuñaos al rendimientu de los deportistes d'élite según el metabolismu muscular, de forma que podamos entender meyor los venceyos ente la xenética y el rendimientu nel exerciciu" conclúi.