La Universidá d'Uviéu instaló nel Paraninfu del Edificiu Históricu'l veloriu en memoria del rector Alberto Marcos Vallaure, fináu esti llunes. La capiya va permanecer abierta ente'l miércoles y el vienres por que los miembros de la comunidá universitaria puedan espresar les sos condolencias. La bandera universitaria ondeará amás a mediu estil en señal de duelu. 

 

Alberto Marcos Vallaure, fináu a los 78 años d'edá, foi'l primer rector electu de la Universidá d'Uviéu, ocupó'l cargu ente los años 1983 y 1988 y mientres el so mandatu tuvo que faer frente a la gran reforma de la enseñanza universitaria.

 

Nacíu en Cayés (Llanera) el 8 de xineru de 1944, Alberto Marcos Vallaure realizó los estudios de Ciencies Xeolóxiques na Facultá de Ciencies de la Universidá d'Uviéu, con premiu estraordinariu de llicenciatura. En 1972, doctorar en Ciencies Xeolóxiques tamién pola Universidá d'Uviéu, cola clasificación de sobresaliente, y consiguió el Premiu José Fernández pola so tesis doctoral. Tres una llarga trayectoria como docente ya investigador, en 1982, llogró la plaza de profesor amestáu de Xeoloxía Estructural y, dos años más tarde, en 1984, foi nomáu catedráticu de Xeodinámica.

 

La so carrera na xestión académica tuvo un puntu d'inflexón en 1980 cuando foi escoyíu presidente de la sección de Ciencies Xeolóxiques y vicedecano de la Facultá de Ciencies y en 1982, foi nomáu primer decanu de la acabante crear Facultá de Xeoloxía. La so brillosa trayectoria viose compensada en 1983 al convertise en primer rector electu de la Universidá d'Uviéu. 

 

Alberto Marcos Vallaure, qu'amplió la so formación académica con estancies en dellos países europeos, ye autor d'infinidá de trabayos publicaos tanto n'España como nel estranxeru, que se centraron, sobremanera, na xeoloxía de la península ibérica. 

 

El rector Ignacio Villaverde treslladó güei en nome de la comunidá universitaria a los sos familiares y amigos l'enorme pesar pola perda de Marcos Vallaure, al que calificó como un universitariu exemplar", y un rector que foi "referencia indiscutible de lideralgu y cercanía". "Él asumió los cambeos trascendentales que tuvo que faer la universidá asturiana tres la entrada a valir de la LRU. El so fallecimientu dexa un enorme vacíu que solo apenes puede enllenar l'alcordanza de la so talla humano y académico", sorrayó.