Una investigación na que participó la Universidá d'Uviéu conclúi que cuanto peor ye la calidá del suañu peor resulta tamién la función de les piernes y la fuercia de los brazos. L'estudiu llevóse a cabu con 392 persones mayores de 65 años, escoyíes en centros de salú d'Asturies, a quien dormir mal-yos provocó amás una mayor fraxilidá (esto ye, un mayor riesgu de perder la independencia énte una situación estresante pal cuerpu o pa la so mente, como una gripe, una cayida o ansiedá). La investigación, espublizada na revista Family Practice, cuntó tamién cola participación del Serviciu de Salú del Principáu d'Asturies, el Consorciu Centru d'Investigación Biomédica en Rede d'Epidemioloxía y Salú Pública y la Universidá Autónoma de Madrid. La coordinación de la investigación que llevó a cabo Alberto Lana Pérez, del Departamentu de Medicina de la Universidá d'Uviéu.

 

Les conclusiones del trabayu son especialmente aplicables a la población que visita los centros de salú con más frecuencia y que más precisa retrasar el deterioru funcional. Por ello, l'equipu investigador considera conveniente que'l personal médico y d'enfermería d'atención primaria entruguen de forma rutinaria a les persones mayores pola calidá del so suañu nocherniegu –estableciendo, si ye posible, l'orixe de los sos trestornos- y que realicen propuestes p'ameyorar la so hixene de sueñu más allá de los tratamientos farmacolóxicos habituales.  

La cantidá d'hores dormíes nun se rellacionó col funcionamientu físicu, polo que les y los autores del trabayu creen que'l meyor conseyu ye que cada persona duerma la cantidá d'hores qu'ella mesma considera necesaria pa sentise folgada pela mañana.

 

España ye unu de los países más avieyaos y que pola so cultura y clima tien unos horarios de sueñu distintos al d'otros países d'Europa. Sicasí, n'España estudióse bien poco la influencia que tien la calidá y la cantidá del suañu nocherniegu na función física. Demostrar esto pue ser útil porque les alteraciones nel suañu nocherniegu son frecuentes nes persones mayores por razones diverses (por casu, dolor crónicu, gana frecuente de mexar, efectos adversos de tratamientos farmacolóxicos, estaos d'ansiedá, alteración d'horarios, pigazos, etcétera) y dalgunes d'elles pueden tratase o, siquier, retrasar.