Una investigación publicada na revista Nature Plants, liderada por Borja Jiménez-Alfaro, de la Unidá Mista de Biodiversidá de la Universidá d'Uviéu, y Cándidu Gálvez Ramírez, director técnicu de la empresa Granes Monteses, desenvolvió un nuevu métodu para la elección y producción sostenible de granes d'especies autóctones pa los cultivos mediterráneos a partir de plantes monteses que crecen de manera natural na redolada de los olivares, dalgunes d'elles consideraes meruxes mientres décades. L'oxetivu d'estes cubiertes vexetales ye frenar la desertificación producida pola incorporación masiva de yerbicíes y pola mecanización del campu dende la segunda metá del sieglu XX.

 

Nel estudiu constatóse cómo la mayor parte de les investigaciones realizaes hasta la fecha dexen de llau les especies monteses que crecen de manera natural na redolada de los olivares, asina que la principal hipótesis de trabayu basar n'evaluar el potencial d'estes especies. Jiménez-Alfaro esplica que "para ello desenvolvemos una metodoloxía que de manera sistemática arrexunta información sobro plantes natives amestaes a un agroecosistema y evaluar esperimentalmente pa conocer si son afeches pa la restauración masiva por granes".

 

En recoyendo granes de plantes monteses y evaluar les sos traces ecolóxicu y agronómicu al traviés d'esperimentos realizaos nel llaboratoriu y en campos de cultivu andaluces, concluyóse qu'el 85 % de les especies escoyíes primeramente por aciu el peneráu de la base de datos presenten unes traces fayadices pa cumplir colos requerimientos de los olivareros y el productores de granes, y podríen utilizase como fontes de granes pa recuperar la cubierta vexetal, siempres y cuando les especies escoyíes tengan les propiedaes riquíes por que nun compitan col olivo. El sistema de selección puede amás xestionase en función de les necesidaes del llabrador o la llabradora: delles especies cumplen la función de cubrir el suelu desnudu y prevenir la erosión,  ente qu'otres optimicen la interacción con polinizadores y otros animales que favorecen la biodiversidá del sistema.

 

L'equipu investigador considera qu'un métodu de trabayu como'l xeneráu nesti estudiu va ser fundamental pa desenvolver el deceniu de restauración ecolóxica definíu poles Naciones Xuníes pa 2021-2030, y tamién pa ellaborar les polítiques de la PAC en materia de sostenibilidá. Ello ye que los mesmos principios pueden aplicase en cualesquier otru agroecosistema del planeta, afaciendo la metodoloxía esperimental a cada casu concretu.

 

L'estudiu realizar mientres cuatro años nel marcu del proyectu NASSTEC, un ambiciosu programa de capacitación tecnolóxica pa la restauración d'ecosistemes herbales n'Europa, financiáu pol programa ITN Marie Curie de la Unión Europea, y cola participación de Stephanie Frischie (Xerces Society for Invertebrate Conservation, Estaos Xuníos) y Juliane Stolz (Technische Universität Dresden, Alemaña).

 

Referencia del trabayu