Una investigación amuesa que la perda d'aves grandes tien un efectu negativu desproporcionáu nos montes
L'estudiu, lideráu pola Universidá d'Uviéu, apura a frenar la estinción de les especies de mayor tamañu para evitar el debilitamientu de los ecosistemes, que yá se ta produciendo nos Trópicos
Una investigación realizada pola Universidá d'Uviéu, en collaboración cola Universidá de Friburgo y el Centru de Biodiversidá y Clima Senckenberg de Frankfurt, demostró l'efectu negativu desproporcionáu de la estinción d'especies d'aves grandes sobro la dinámica del monte tropical. L'estudiu señala que la perda selectiva d'estos animales por causes provocaes pol ser humanu conduz a un empobrecimiento de los montes, en cuantes que pierden diversidá de plantes y queden apoderaos por especies de granes pequenes.
Anque estos efectos yá se suxurieren, la investigación dexa esplicar per primer vegada los mecanismos que subyacen a dichos efectos y que son, per un sitiu, la posibilidá y la forma que tienen d'interactuar ente sí les plantes y los animales que s'alimenten de frutos -frugívoros- en función de les traces de dambos, y, por otru, la influencia de les característiques de cada planta en siendo esvalixaes polos frugívoros.
L'oxetivu d'esti trabayu, publicáu na revista "Proceedings of the Royal Society of London B", y realizáu nel marcu de la tesis doctoral d'Isabel Donoso, foi conocer cómo inflúin les traces de les especies na formación de la llamada "rede d'interacciones ecolóxiques" (básicamente, qué especies d'aves comen qué especies de frutu y en qué cantidá), y cómo les traces de les granes inflúin na so capacidá d'establecese como nueves plantes en rellacionándose colos animales frugívoros. Por ello, los científicos recurrieron a un novedosu aproximamientu de modelización matemática.
Les plantes con granes y frutos grandes namá se rellacionen con aves de gran tamañu, capaces d'inxerir esos frutos y granes, pero les plantes de granes pequenes rellaciónense tantu con frugívoros grandes como con pequeños. Visto dende l'otru llau, los frugívoros grandes esvalixen tanta plantes de granes grandes como de granes pequenes, pero los pequeños namá movilicen "plantes pequenes". Esti axuste de traces" conduz al efeuto desproporcionáu de los frugívoros grandes. Coles mesmes, produzse un cayente mayor nel númberu de nueves plantes establecíes nel monte, porque les plantes de granes grandes, que suelen tener meyores perspectives pa establecese que les de granes pequenes, lleguen con menor frecuencia al suelu del monte.
El trabayu asemeya'l funcionamientu d'un monte tropical, caracterizáu por allugar un altu númberu d'especies d'aves y de plantes, y ye precisamente nos Trópicos onde los efectos del debilitamientu de los ecosistemes pola estinción d'aves grandes ta produciéndose de manera ostensible. Pa faer más realista la simulación d'una comunidá ecolóxica hipotética, y la resultancia de les sos interacciones y estinciones, tener en cuenta dato reales de traces de 60 especies d'aves y 50 de plantes. Concretamente, el investigadores centrar en datos de masa corporal de les aves y tamañu de les granes, recoyíos de los montes andinos de la Reserva de la Biosfera de Manú en Perú, y tomaos en trabayos anteriores (2009-2010) polos investigadores alemanes.
"Ye necesariu compensar, por aciu midíes de caltenimientu d'especies concretes y d'amenorgamientu d'impactos humanos (sobrexplotación o perda d'hábitat), la estinción de les especies de mayor tamañu, si nun queremos un debilitamientu desproporcionáu de les funciones ecosistémicas", conclúi l'autora principal del estudiu, Isabel Donoso, investigadora del Departamentu de Bioloxía d'Organismos y Sistemes y de la Unidá Mista d'Investigación en Biodiversidá (Universidá d'Uviéu-CSIC-Principáu d'Asturies), allugada nel Campus de Mieres.
El investigadores de la Universidá d'Uviéu lleven más de 15 años trabayando nel efectu de les aves frugívoras na rexeneración de los montes cantábricos, d'ende que cunten con información detallada sobro les especies d'aves y d'árboles de frutu carnosu, de les sos interacciones reales y sobro la capacidá de rexeneración d'estos árboles. "Anque'l monte Cantábricu ye abondo menos diversu que'l tropical", afirma Daniel García, otru de el autores del estudiu, "ye probable que colos nuesos datos de campu pudiérase non yá afaer les funciones matemátiques de los modelos analíticos, sinón tamién validar les sos predicciones".
Banner de portada: El tucán pechigrís, Andigena hypoglauca, ye un típicu frugívoro de gran tamañu de los montes tropicales andinos de Perú y Colombia, capaz d'inxerir frutos grandes pero tamién pequenos. Creitos: Matthias Schleuning.
Datos del artículu
Donoso I, Schleuning M, García D & Fründ J. (2017). "Defaunation effects on seedling recruitment depend on species size matching and size-trade-offs in seed dispersal networks". Proceedings of the Royal Society B. DOI: 10.1098/rspb.2016.2664
http://rspb.royalsocietypublishing.org/content/284/1855/20162664
Galería d'imaxes