L'afayu va dexar establecer nuevos biomarcadores pa detectar riesgos y diseñar estratexes de medicina personalizada pa cada paciente
Investigadores de la Universidá d'Uviéu afayaron nueves evidencies de la relación ente los anticuerpos anti-HDL, rellacionaos col llamáu colesterol bonu, y l'enfermedá cardiovascular. L'afayu tien relevancia nel ámbitu clínicu porque va dexar usar estos anticuerpos como potenciales biomarcadores de riesgu pa patoloxíes del sistema circulatoriu. El autores del trabayu, que foi publicáu na revista Arthritis and Rheumatology, conclúin que la determinación en sangre de los niveles de los anticuerpos anti-HDL va facilitar el diseñu d'estratexes de medicina individualizada en función de les necesidaes terapéutiques de los pacientes.
Javier Rodríguez Carrio, investigador de la área d'Inmunoloxía de la Universidá d'Uviéu, recuerda que, dende va tiempu, ye conocíu que les lipoproteínas d'alta densidá, tamién conocíes como colesterol HDL o colesterol bonu, son un factor protector" frente al desenvolvimientu d'enfermedaes cardiovasculares. "Estes lipoproteínas lleven a cabu'l tresporte del colesterol dende los texíos escontra'l fégadu. Eviten asina'l depósitu escesivu de grasa en capilares y arteries, texíos diana del desenvolvimientu de aterosclerosis y enfermedaes cardiovasculares", comenta Rodríguez Carrio.
Esti investigador añede que, sicasí, nos últimos años apaecieron evidencies que suxuren que l'efectu protector del llamáu colesterol bonu nun paez ser debíu n'esclusiva a esta función tresportadora, sinón tamién al so efectu antiosidante y antiinflamatorio. Amás, inda nun s'identificaron tolos factores espliquen los cambeos nos niveles d'estes lipoproteínas; dellos autores señalen como responsables a reacciones inmunitarias y mediadores antiinflamatorios.
Métodu de detección
El grupu d'investigación de la Universidá d'Uviéu desenvolvió un métodu pa la detección d'anticuerpos empobinaos frente a les lipoproteínas HDL (anti-HDL). Los anticuerpos son proteínes de gran pesu molecular que reconocen y bloquien otres estructures. Son, poro, señala Rodríguez Carrio, "mediadores clave" na defensa del organismu frente a axentes infeiciosos y otres agresiones. El problema mora en que n'ocasiones tamién pueden xenerase anticuerpos que reconocen molécules propies del organismu, como ye'l casu de les HDL, y terminen per atacar les como si d'un axente estrañu tratárase. Esti fechu ye la base de l'apaición de les llamaes enfermedaes autoinmunes, nes que'l sistema inmunitario, que tendría de protexenos, acaba estropiando estructures propies del nuesu organismu.
El investigadores de la Universidá, una vegada desenvueltu'l métodu, evaluaron los niveles d'anticuerpos anti-HDL n'amueses de sueru de distintos grupos de población: individuos sanos, individuos con distintos factores de riesgu cardiovascular –diabetes, obesidá, dislipemia, hipertensión o tabaquismu--, y pacientes con artritis reumatoide. Los científicos escoyeron a afectaos por esta patoloxía pol fechu de tratase d'una enfermedá autoinmune, que lleva acomuñáu un eleváu riesgu cardiovascular, ensin que se conoza perbién por qué.
Dos estudios
El primer estudiu realizáu reveló qu'alredor del 20% de los pacientes d'artritis reumatoide amosaben niveles elevaos d'anticuerpos anti-HDL. Amás, presentaben tamién medríes nos niveles de delles molécules implicaes n'inflamación. Les resultancies d'esti primer aproximamientu indiquen que la presencia d'anticuerpos anti-HDL puede esplicar los niveles amenorgaos de HDL o colesterol bonu y pon de manifiestu, poro, la relación ente estes lipoproteínas y l'enfermedá cardiovascular.
El segundu estudiu centrar n'encetar si, amás, la presencia d'estos anticuerpos interfería tamién nel efectu antiosidante del colesterol bonu". El investigadores repararon qu'esta afectación taba regulada por causes xenétiques. "La presencia d'anticuerpos anti-HDL paecía conferir un riesgu cardiovascular especialmente relevante n'individuos portadores de variantes xenétiques que determinen una menor funcionalidad", comenta Javier Rodríguez Carrio. Este mesmu investigador señala qu'estes conclusiones "son importantes" porque sofiten la participación de mecanismos inmunitarios nel desenvolvimientu d'enfermedaes cardiovasculares y, anque les resultancies estrayxéronse de pacientes con artritis reumatoide, podríen aplicase a otres patoloxíes ya inclusive a la población xeneral. Ello ye que dellos individuos sanos tamién presenten altos niveles d'estos anticuerpos. El grupu d'investigación de la Universidá llogró yá una patente pa la protección del métodu desenvueltu y la so potencial aplicación práctica.
La realización de los estudios foi posible gracies a la collaboración de profesionales clínicos del serviciu de Reumatoloxía del Hospital Universitariu Central d'Asturies (HUCA), lo mesmo que de médicos d'Atención Primaria del Serviciu de Salú del Principáu (SESPA). Establecióse amás una collaboración col grupu d'epidemioloxía xenética y arteriosclerosis n'enfermedaes inflamatorias sistémicas (IDIVAL), del Hospital Marqués de Valdecilla de Santander. Les investigaciones enmárquense dientro d'un proyectu financiáu pol Institutu de Salú Carlos III.
Referencies
Rodríguez-Carrio J, López-Mejías R, Alperi-López M, López P, Ballina-García FJ, González-Gai MA, Suárez A (2016); PON activity is modulated by rs662 polymorphism and IgG anti-HDL antibodies in rheumatoid arthritis patients: potential implications for CV disease; Arthritis Rheumatol. Rodríguez-Carrio J, Alperi-López M, López P, Ballina-García FJ, Abal F, Suárez A (2015); Antibodies to high-density lipoproteins llabre associated with inflammation and cardiovascular disease in rheumatoid arthritis patients; Transl Res 166(6):529-39.
Semeya de portada: Plaques de inmunoensayo, facilitada polos investigadores.