¿De qué salú gocien el nuesu mar? ¿Qué nueves especies poblar? ¿Cómo puede contribuyise al so caltenimientu y sostenibilidá? Más d'un centenar de ciudadanos asturianos atoparon respuesta a estes y otres entrugues nel últimu trimestre participando nel proyectu El Cantábricu, el mar de toos: los que yá tán y a los que s'esperen. Una iniciativa del proxecto Ciencia Ciudadana, financiáu por FECYT y desenvueltu pola Unidá de Cultura Científica y de la Innovación (UCC+i) de la Universidá d'Uviéu dientro del marcu del Campus d'Excelencia Internacional, que va rematar cola creación d'una Rede Conxunta, Ciudadana y Científica pa la Vixilancia Medioambiental Marina. 

Pescadores d'artes clásiques, mariscadores, buceadores, estudiantes y públicu polo xeneral tomaron parte en charres, talleres y actividaes programaes en distintos puntos d'Asturies p'averase al Cantábricu y a los ríos dende'l prisma d'un científicu. Pa completar la esperiencia, decenes de persones pasaron a lo llargo de la pasada selmana polos llaboratorios de Xenética de la Facultá de Medicina de la Universidá d'Uviéu. Empuestos por investigadores de la institución académica tuvieron la oportunidá d'aprender cómo s'estrayi l'ADN d'un pexe. 

La catedrática de Xenética, Eva García Vázquez, y el profesor Eduardo Dopico fueron los encargaos d'esplicar a los participantes en qué consistiría l'actividá y les normes básiques del llaboratoriu. Dempués, empuestos por Alba Ardura, Laura Miralles, Yaisel Borrell y Andrés Arias, tolos participantes fueron tomando contactu colos tubos d'ensayu, les probetas y los microscopios pa completar ellos mesmos el procesu d'estracción d'ADN d'una trucha. Una esperiencia que-yos dexó camudar los sos apareyos de pesca per presea científicu p'apreciar otra perspectiva de la so actividá profesional, de la so afición o a cencielles de la redolada pol que-yos gusta pasiar.

Ellos son el núcleu de la futura Rede de Vixilancia Medioambiental que va dexar que profesionales y ciudadanos compartan colos científicos la realidá del día ente día del mar y los ríos. "Ye importante que conozan qu'especies son autóctones y cuálos son el invasores y tamién que vean como trabayamos. A cencielles con un móvil pueden faer una semeya d'un afayu que nun determináu momentu atópense y nun sepan identificar. Si unviar podemos estudialo y tener un siguimientu muncho más ampliu del que nós podemos realizar al salir a tomar amueses. Ye información bien pervalible", esplica Eva García Vázquez.

Trabayar coldu a coldu dende la Universidá cola sociedá pa contribuyir al estudiu y al caltenimientu de la redolada marina cantábricu ye'l retu y a xulgar pol prestu de los participantes ye solo'l primer pasu pa siguir descifrando los secretos del Cantábricu.