Un estudiu que se publica el próximu domingu 30 de marzu na revista Nature Genetics dexó demostrar qu'un mecanismu molecular primeramente descritu por investigadores españoles nel desenvolvimientu de la leucemia linfática crónica, tamién ye responsable del desenvolvimientu de formes hereditaries de melanoma.

Esti trabayu, coordináu pol Dr. David Adams del Wellcome Trust Sanger Institute del Reinu Uníu, y que cuntó cola collaboración de los investigadores Andrew Ramsay, Víctor Quesada y Carlos López-Otín, del Institutu Universitariu d'Oncoloxía de la Universidá d'Uviéu, estudió families con dellos casos de melanoma y atopó variantes nel xen POT1 presentes puramente en quienes carecen la enfermedá y ausentes en quienes nun la carecen.

"Esti afayu refuerza l'enorme valor de los proyectos d'estudiu de los xenomes del cáncer pa identificar xenes que la so implicación nel cáncer yera hasta agora desconocida y que les sos mutaciones pueden contribuyir al desenvolvimientu de tumores tan distintos como'l melanoma o la leucemia" comenta López-Otín, y añede: "Estes resultancies apunten una vegada más a que nel futuru los tumores van tratase dependiendo fundamentalmente de los cambeos xenéticos que presenten y non tantu del texíu nel que s'anicien".

El xen sobre'l que se centra l'estudiu, POT1, ta implicáu na protección de los telómeros —los estremos de los cromosomes— y fuera descritu primeramente pol Consorciu Español pal estudiu de los xenomes del cáncer como unu de los xenes más frecuentemente mutaos na leucemia linfática crónica.

El descubrimientu agora publicáu partió d'una observación realizada'l pasáu añu por investigadores del Consorciu Español pal estudiu del Xenoma de la leucemia linfática crónica dirixíu polos Dres. Carlos López-Otín y Elías Campu. Esti trabayu previu demostrara la esistencia frecuente nesti tipu de leucemia de mutaciones nel xen POT1, implicáu na protección de los estremos de los cromosomes, denominaos telómeros. Plantegóse entós la posibilidá de qu'otros tipos de tumores pudieren tener alteraciones n'este mesmu xen. Nesti contestu, investigadores d'instituciones europees, australianes y norteamericanes, se centren nel estudiu del melanoma cutaneu malinu y más concretamente nes formes hereditaries d'esta enfermedá. Esti tipu de tumores ye bien agresivu y tien una gran importancia clínica en países con esposición solar intensa.

L'estudiu realizáu en numberoses families con esta enfermedá dexó afayar variantes constitutives nel xen POT1 puramente presentes en pacientes con melanoma hereditariu, pero non en miembros de les mesmes families que nun desenvolvieron la enfermedá. Les variantes constitutives, a diferencia de les mutaciones somátiques, nun s'adquieren mientres el procesu tumoral, sinón qu'esisten primeramente en toles célules del individuu y pueden predisponer a distintos tipos de cáncer. L'afayu d'un nuevu xen responsable de tumores hereditarios tien implicaciones clíniques inmediates al dexar el diagnósticu precoz de la susceptibilidá individual al desenvolvimientu de dichos tumores.

Según Andrew Ramsay, co-primer autor del artículu xuntu con Carla D. Carbayos, Mark Harland y Lauren G. Aoude "tres el descubrimientu de variantes nel xen POT1 en melanomas hereditarios, pudimos comprobar que les consecuencies estructurales y bioquímiques de talas variantes sobre la proteína codificada por esti xen yeren indistinguibles de les qu'atopáramos nel casu de les mutaciones somátiques asociaes a la leucemia". Esti fechu suxure que la función que se pierde en dambos casos ye necesaria pa caltener l'estáu normal de les célules y evitar el desenvolvimientu de múltiples tipos de tumores. Por tanto, ye probable qu'otres proteínes que collaboren na mesma función tean tamién arreyaes na progresión tumoral, y podríen rellacionar ente sigo casos qu'en principiu se consideren separaos. Por ello, Víctor Quesada señala que si se confirmara esta hipótesis, significaría un pasu importante a la d'entender cómo surden ciertos tipos de tumores especialmente difíciles d'estudiar hasta'l momentu".

CLAVES DEL ESTUDIU

• Esti trabayu atopó variantes nel xen POT1 que predisponen a sufrir una forma hereditaria de melanoma.
• POT1 ye un factor necesariu pal correctu funcionamientu del complexu protector de telómeros, que caltien la integridá de los cromosomes.
• Les variantes atopaes son equivalentes a mutaciones identificaes primeramente en pacientes con leucemia linfática crónica.
• Les mutaciones en POT1 paecen formar parte d'unu de los mecanismos básicos nel desenvolvimientu del cáncer.

Instituciones participantes nesti trabayu:

• Universidá d'Uviéu/Institutu Universitariu d'Oncoloxía
• Wellcome Trust Sanger Institute (Cambridge, Reinu Uníu)
• QIMR Berghofer Medical Research Institute (Brisbane, Australia)
• National Cancer Institute (Bethesda, Y.Y.O.O.)
• Leiden University Medical Centre (Leiden, Holanda)

Financiamientu: El trabayu del grupu de la Universidá d'Uviéu foi financiáu pol Ministeriu d'Economía y Competitividad/Instituto Carlos III, la Fundación Botín y l'Obra Social Cajastur.

Imaxe de portada

Figura qu'amuesa les nueves variantes en POT1 afayaes en pacientes con melanoma hereditariu alcontrar na mesma rexón que les mutaciones enantes descrites en leucemies. La figura representa la estructura de POT1 (verde) xunida a ADN telomérico (azul). Les zones mutaes en LLC, toes elles cercanes al ADN telomérico, tán señalaes en naranxa. Les nueves variantes, señalaes en colloráu, tamién s'atopen cerca del ADN del telómero y tienen similares consecuencies bioquímiques.