Investigadores de la Universidá d'Uviéu recuperaron un craniu de bisonte que vivió na Edá del Xelu n'Asturies na cueva de La Rexidora, nel conceyu de Ribesella. La pieza, que la so antigüedá asitiase ente los 30.000 y 40.000 años, ye unu de los cranios d'esta especie más completos dientro de los topaos na península Ibérica y foi reconstruyida nos llaboratorios de la área de Paleontoloxía del Departamentu de Xeoloxía de la Universidá d'Uviéu.

Les escavaciones llevaes a cabu polos profesores Diego Álvarez Lao y Alejandro García Álvarez nel xacimientu riosellano fueron financiaes pola Universidá d'Uviéu dientro de la so convocatoria d'ayudes pa grupos d'investigación emerxentes. El proyectu Estudios paleombientales de los episodios fríos del Pleistocenu Cimeru na rexón cantábrica a partir del xacimientu de la cueva de La Rexidora (Cuerres, Ribesella) dexó empecipiar los trabayos d'escavación nun xacimientu con una alta potencialidá.

La presencia de restos d'especies como'l rinoceronte lanudo indica que l'acumuladura de güesos correspuende a un momentu d'intensu fríu de la última glaciación.

Les escavaciones na cueva de La Rexidora, amás del citáu craniu, apurrieron hasta la fecha un conxuntu de más de 150 güesos d'esta especie extinta de bisonte, la mayor parte d'ellos nun escelente estáu de caltenimientu, pertenecientes a dellos individuos. Otres especies topaes nel xacimientu son el venáu, la hiena y el rinoceronte lanudo. La presencia d'esta postrera indícanos que l'acumuladura de güesos correspuende a un momentu d'intensu fríu de la última glaciación.

El craniu de bisonte de La Rexidora constitúi'l más completu d'esta especie recuperáu hasta agora n'Asturies y unu de los meyores de la península Ibérica. La pieza caltien la mayor parte del neurocráneo, (incluyendo'l frontal, l'occipital, la base del craniu, el cuévanu cerebral y les bases de los núcleos óseos de los cuernos), una bona parte del llateral derechu del esplacnocráneo (incluyendo la órbita ocular y el maxilar derechu), el güesu nasal y una gran porción del núcleu del cuernu derechu. L'exemplar atópase, por tanto, nun grau de caltenimientu bastante bonu, lo cual confier-y una alta singularidá teniendo en cuenta que los cranios, polo xeneral, y los de grandes herbívoros sobremanera, son unos elementos anatómicos abondo fráxiles.

Protagonista nes pintures de Altamira o Covaciella

El bisonte d'estepa foi una de les especies más representaes artísticamente pol home del Paleolíticu, tantu n'arte rupestre como mueble. Topáronse numberoses representaciones paleolítiques de bisontes a lo llargo de toa Europa, destacando les de Altamira (Santillana del Mar) y Covaciella (Cabrales) pola so guapura y grau de detalle. Gracies a la minuciosidad d'aquellos artistes podemos conocer, por casu, que'l bisonte d'estepa tenía una elevada clina de pelo escuru, una característica imposible d'afayar per otra vía, una y bones estes traces nun fosilicen.

El bisonte d'estepa (Bison priscus) ye una especie extinta que sumió d'Europa y Asia fai unos 10.000 años. El so aspeutu asemeyase al del bisonte européu actual (Bison bonasus), anque la so talla yera apreciablemente mayor (hasta 2,7 metros de llargor y casi 2 metros d'altor al costazu). Los sos cuernos teníen una talla bien cimera a cualesquier de los bisontes actuales, llegando a algamar 1,2 metros de valumbu ente punta y punta. A pesar de ser una especie más allegada al bisonte européu, un animal de monte, los sos vezos seríen más asemeyaos a los del bisonte americanu, pos yera un habitante de les estepes que s'alimentaba básicamente de vexetación herbal.

Una aballadora restauración

A pesar del bon estáu de caltenimientu de los güesos, la pieza foi topada en condiciones d'estrema fraxilidá, bien amugada y decalcificada al tar en permanente contactu con folla mientres milenios. Les llabores d'escavación y estracción fueron especialmente complexes. Los investigadores construyeron una cubierta de poliuretano que dexó estrayer los restos nes meyores condiciones posibles.

La pieza estrayose en numberosos fragmentos que riquieron un aballador trabayu de restauración que s'enllargó un mes y mediu. De primeres, procedióse a la llavadura de cada unu de los fragmentos pa retirar los sedimentos magrizos. Darréu llevose a cabu el so afitamientu y, darréu, empezóse'l llabor de reconstrucción, enzancada pol pequeñu tamañu de munches de les pieces y pola complexa anatomía del craniu del bisonte.

Imaxe de portada

Primer planu del craniu de bisonte reconstruyíu nos llaboratorios de la Facultá de Xeoloxía de la Universidá d'Uviéu.